فواید ادویه

ادویه را بخشی از یک گیاه معطرتعریف می کنند که می تواند تنه درخت(دارچین)، میوه ( فلفل سیاه) و یا دانه (جوزهندی) باشد و بصورت درسته، خرد یا پودر شده برای عطر و رنگ بخشیدن به غذا مورد استفاده قرار می گیرد. دلیل استفاده زیاد از ادویه جات، خاصیت ضد سرطانی شان است.
زردچوبه: به دلیل خصوصیات آنتی آکسیدانی قوی خود یکی از مؤثرترین مواد در جلوگیری از سرطانی شدن سلول‌های بدن است. این گیاه همچنین موجب افزایش ترشح انسولین و کاهش قند خون در بیماران دیابتی می‌گردد. زردچوبه می‌تواند شدت علائم بیماری آلزایمر را کاهش دهد. همچنین ماده موثر زردچوبه اثرات ضد التهابی و ضد درد شبیه داروهای مسکن معمولی را دارا می‌باشد.
فلفل سیاه: خواص آنتی اکسیدانی فوق العاده ای دارد.این ادویه تاثیر فوق العاده ای برای مقابله با رشد باکتری های مضر بویژه در روده دارد. بسیاری از مطالعات و آزمایشات پزشکی تایید می کنند که فلفل سیاه فعالیت مجاری گوارشی را تقویت می کند و علاوه بر بهبود فرآیند هضم غذا، تحریک کننده ترشحات بزاقی است و جوشانده تهیه شده با آب و فلفل سیاه برای رفع یبوست مفید است به طوریکه در برخی از شهرهای هند مردم روز خود را با یك فنجان قهوه سیاه همراه با مقداری پودر فلفل سیاه كه داخل آن حل شده، آغاز می كنند.
دارچین: بعد از فلفل و زردچوبه یکی از پرمصرف‌ترین ادویه های معطر و مطبوعی است که طعم آن ابتدا در دهان ملایم و کمی شیرین و بتدریج تند و سوزاننده می‌شود. دارچین اثر آرام کننده و شاد کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است و به آن والیوم گیاهی می گویند. این گیاه با تقویت سیستم ایمنی بدن از بروز عفونت ها جلوگیری کرده و همچون آنتی بیوتیک و پنی سیلین عمل می کند و چون ضدالتهاب است بهترین دارو برای مبتلایان به دردهای عضلانی و مفاصل است.
سماق: برای دندان درد مفید است و اشتها را تحریک می‌کند. لثه را تقویت و از خونریزی معده جلوگیری می‌کند. به دلیل داشتن تانن فراوان قابض و پاک کننده معده است.
وانیل: در تمام دنیا در درمان‌های پیری پوست کاربرد دارد. از ترکیب وانیل با روغنکنجد یا آفتابگردان خمیری بدست می‌آید که از خشکی پوست جلوگیری کرده وباعث نرمی و لطافت آن می‌شود.